KARTPOSTAL BAHÇESİNDEN

Galata Kulesi’nin çizgisiyle başlıyor bu mektup; İstanbul’un kalbinden, ipeğin üzerine düşen bir hatıra gibi. Kenarlarında pullar var: küçük damgalar, saklı notlar, “buradaydım” demeden iz bırakan ince detaylar. Sonra yol kırsala dönüyor; insanın kendini yeniden bulduğu o sakin yerde, bir köpeğin saf sevgisi eşlik ediyor. Araya oyunbaz uğurböcekleri serpişiyor—neşe saçan küçük işaretler gibi. Şans getiren yonca ise en sessiz ama en güçlü cümle: kalbinize “iyi şeyler olacak” diye fısıldıyor. Mühürlü Bahçe, boynunuza bağladığınız bir aksesuar değil; taşıdıkça çoğalan, sizi yumuşatan bir anı mekt